Kendimi cok mutsuz hissettigim bir gündü,dünyadaki en sansiz kisiydim,en yalniz ve en kenarda,biri dürtse dusecekmis gibi....Boyle avare avare bakarken hayatimdaki en anlamli seyin yaninda onun mutlulugu bile gulumsetmedi yuzumu,yine mutsuzdum ve yaramazlik yapmamasina ragmen sinirleniyordum hayatimdaki en onemli varliga ,kucuk yavruma ,o bile anlamsiz gibiydi bir an .....
Ve boyle kendimi caresizlikle kandirdigim o anlarda bos bos bakinirken o sihirli afisi gordum duvarda ,o bana bakiyordu ben ona o 2 saniye icinde okadar cok sey anlattiki bana ,hayatimda varolan ve mutlu olmak icin sahip oldugum en degerli seyi anlatti ,o afis bana ne kadar sansli oldugumu anlatti bir LöSEMİLİ cocugun gözleriyle....
