Caresizlik

Hayat yasamaktir ,hayat mutluluk ve birseyler ogrenmek her adiminda;
Kendimi cok mutsuz hissettigim bir gündü,dünyadaki en sansiz kisiydim,en yalniz ve en kenarda,biri dürtse dusecekmis gibi....Boyle avare avare bakarken hayatimdaki en anlamli seyin yaninda onun mutlulugu bile gulumsetmedi yuzumu,yine mutsuzdum ve yaramazlik yapmamasina ragmen sinirleniyordum hayatimdaki en onemli varliga ,kucuk yavruma ,o bile anlamsiz gibiydi bir an .....
Ve boyle kendimi caresizlikle kandirdigim o anlarda bos bos bakinirken o sihirli afisi gordum duvarda ,o bana bakiyordu ben ona o 2 saniye icinde okadar cok sey anlattiki bana ,hayatimda varolan ve mutlu olmak icin sahip oldugum en degerli seyi anlatti ,o afis bana ne kadar sansli oldugumu anlatti bir LöSEMİLİ cocugun gözleriyle....

YENI BIR DUYGU

Sevgili blogum ogrendimki;yeni bir yila baslarken hayat korkutuyor ise seni artik sen bir yetiskinsin..Hemde coluklu cocuklusundan...Cocukken parlak kartpostallar vardi alirdik yeni yilda kirtasiyelerden hevesle ,mutlulukla ve sevincle ...Bir cocuk heyecani ,meger kaybettigimiz cocuklugumuz ne buyuk nimetimizmis,hayiflanmak bana gore mi bilmiyorum ama cocuklugum ki kadar sevemiyorum yeni yili...Olgunlasmis bir meyve degilde ham kalsaymis hep dusunceler ,bazen korkuyorum hep gecmisi aramaktan cunku gecmiste kalmak gelecegin yollarini ortmek demektir....Bir carkta gibiyim zaman bana hakim suan kontrol onda...Bir an once carktan cikmali ve o carkin kolunu zamandan almali ona hakim olmaliyim..Ve sevgili ZAMAN ,en kisa zamanda cikacagim bana kurdugun bu tuzaktan....

Duygular

Uzulmeye degmez bazen hayat,aslinda tek uzuldugum birdaha asla bulamayacagim duygular,nedir yasadigimiz nedir butun bu olanlar ,neden sifrelidir hayat cunku bazen kendine bile itiraf etmekten kortugun duygular...canin yanar ,yuregin sarsilmis duygular,haketmedin haketmedigin tavirlar,sadece birilerinin bencilligine kaptirdin kiskaclarda duygular elinde uctu gitti bir daha asla geri gelmez asklar,uzuldugun kaybettigin kisi degil kaybetmeye kiyamadigin duygular.....

Engelsiz hayat!

Gecenlerde tanik oldugum bir olayi ozellikle bugun paylasmak istedim sizlerle...Oglumu almak uzere okula giderken bir grup 1 ila 3 .sinif ogrencilerinin 14 yaslarinda zihinsel engelli bir cocuktan kacislarini gordum,korkulu gozlerle kacarken onlar ,yuzu sevgi doluydu cocugun onlari sevmek icin peslerindeydi aslinda ,tek derdi onlari sevebilmekti ama kucuk yavrular bundan habersiz onun garip gorunusunden ve korku dolu sandiklari sesinden kaciyorlardi,aslinda onlarin tek istedikleri sevgi,sevgiye ac,sevgiye susuz...icim burkuldu,icim acidi ,onlari sevelim dislamayalim,yavrularimiza acik acik anlatalim engellerin hayatin gercekleri oldugunu ,boyle cocuklarinda dogabildigini,onlarin ocu olmadigini,sevgiyle beslenmek istediklerini anlatalim...
Bizlerde kucukken bunu ogrenemedik,bizde korkutulduk ve kactik ,bize bu konudaki dogrular ogretilmedi ama artik herseyin farkindayiz ,bizler evlatlarimiza ogretelim ,onlarin aramizdaki sevgiye muhtac yavrular olduklarini....
Cevremde cok guzel aileler tanidim sevgiyle buyuttukleri engelli cocuklarini tanidim ,bircok akillidan daha akilli olabildiklerini gordum,sevgi ve ilginin onlari getirebildigi yerleri gordum..Bizlere dusen tek gorev evlatlarimiza engellilerin öcü olmadigini herbirinin sevgi icin yaratildigini ogretmek....
Engelsiz engellire sevgiyle....