Söyle bakalım... hadi anlat şimdi anlatabilirsen...Nede güzel başliğinida attın ama bir şeyi unuttun yaşamayana anlatilamayacak o duyguyu unuttun ANNELİK.....
Bir ana yüreği okadar başka ki hiç tereddutsüzce yavrusu icin durmayı kabul edecektir atmaya muhtaç ana yüreği....
Hep güzel mı atar bu yürek....öyle günler gelirki...Bir sabah huzursuz atar tahammül bırakmaz beyinde,damarlara kadar işlemiş sinir ; "Annem ,canım annem, benim güzel annem yüzün hasta mi ?yakışmadı bu bakış bitane öpeyim iyilesirsin.." ve tatlı dudaklardan
konan öpücük yüreğinin sesini değiştirir
anında ...alır basarsin bağrına...güçlü bir pişmanlikla...İçinden ağlasanda yüzünden gülmektir ANNELİK
aşkımmmmmmmmmmmmmm :)
YanıtlaSil