Evet oğlumun teyzesinin çizmelerine olan o büyük askı anlatılmaz yaşanır...onlara öyle bağlıki bir anneyi bunaltacak kadar bugün basıma gelen olayı anlatmak istiyorum;
Benim sevgili oğlum herzaman olduğu gibi bugunde bu çizmeleri ayağından çıkartmayı istemedi.Arabaya bindik evimize dönmek için ama o boncuk boncuk yaslarla onlardan ayrılmak istemedi ve sonunda askından ayırdık ama artık arabanın icinde onun hircin yumruklarının esiri olmuştum. Hem ağlıyor hem de beni yumrukluyordu.Evet duşunun öyle bir psikoloji icindeydim ki artık ben bir anda babama arabayı durdurmasını söyledim ve yalın ayak arabadan dışarı bıraktım.Biraz ilerledik ama yüreğim bomba gibi ...arkadan neye uğradığını şaşıran küçük yaramaz yalın ayak koştu arabanın pesinden ve düştü anne yüreği koştu ve ona köpek gördüğüm için geri döndüğümü söyledim(cezanın ise yaramasi için) ama çit yok kucağıma sarıldı ağlamak yaramazlık hersey bir anda bitmişti 3, 5 yasında bir cocuk suspus olmuştu...
Bazen yorucu olsada onlar ask sevda...Bu davranışım anlikti ise yaradı belki ama genel olarak doğru oldugundan pek emin değilim...!!!
Bildigim teksey herseye rağmen onu çok seviyor oldugum onun çizmelere olan askı benimde ona olan askım....:)
Hahaha cok yakismıs nihata.. Hayirli olsun bu arada blogun müesser
YanıtlaSilteşekkür ederim canım ..
YanıtlaSil